bugün düştüm ben.
iki dizimin ve iki elimin üstüne.
kanamadı hiçbir yerim. ama çok canım yandı. hatta şu an bunları yazarken bile canım epeyce yanıyor. sol elimin kenarında sağlamından bir ağrı var.
sakarlığımla övünmüyorum ancak düştüğüm anda yanımdakilerin bakışları, elimdeki herşeyin fırlayıp gitmesi benimde yaklaşık bir dakika kendime gelememem, eteğimin altından çorabımın kaçması filan...
günün dersi de şu...
hiçbir şey için heyecanlanmamak ve acele etmemek lazım. sonra beş şiddetinde iç organlar sallanıp, öleyazıyorsun. bir santim ile gözüne girecek taştan ancak kaçıyorsun...
bir de bunun manevi acı verebilen "düşmesi" var. daha kötü o.
o yüzden "stay calm." demiş birileri.
hakkaten kalalım öyle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder